My γρικ lazy top 10

1 . Papercut - Mes sta synnefa    http://www.youtube.com/watch?v=vpBy7r89MB0

2. Yianneis - Peter Pan                http://www.youtube.com/watch?v=M_hyimsYjXI

3. Keep Shelly in Athens - DIY   http://www.youtube.com/watch?v=hDqDcWwijn4

4. Alexis Goudas - Separation   http://www.youtube.com/watch?v=tCIVabceuVM

5.  Electric Litany - Tears           http://www.youtube.com/watch?v=9J52GgKeUfI

6. Thanasis Papakostantinou - to oneiro tis skias   http://www.youtube.com/watch?v=mnMRXAN1jvM

7. Mary and the Boy - Milkshake             http://www.youtube.com/watch?v=qiIU-I6AVao

8. Transistor - Family tree                      http://www.youtube.com/watch?v=2xp3oFLgVyw

9.  Yianneis - I think  I'm in love         http://www.youtube.com/watch?v=VRBo6o_4QWU

10. drog  _A _ tek - Riots                      http://www.youtube.com/watch?v=s3gblqkyzVU

| σπασμένο πόδι |

Mιλούσα το απόγευμα με ένα φίλο μου ! Έχει το ταλέντο να αφουγκράζεται το mood μου ... Είναι θαυμάσιο γιατί δεν κάνουμε πολύ καιρό παρέα - 5 μήνες νομίζω - εεε ?? Του είπα πως θα γράψω πάλι απόψε και μου λέει '' Τόσο σύντομα? Ή πολύ έμπνευση έχεις ή πολλά θέματα! '' .

Του απάντησα πως είμαι σε φάση που 'δυστυχώς' δεν  έχω θέματα και είμαι πολύ καλά !! Δυστυχώς μέσα σε '' '' ??? Νot 

http://www.youtube.com/watch?v=5ViItcZyYBw

Μου άρεσε πάντα να γράφω . Δεν ξέρω γιατί ! 

Κρατούσα πάντα ημερολόγιο - πάντα σημειωματάριο με μολύβι για να γράφω ότι σκέφτομαι - σκέψη ή στίχο -   .

Οι περισσότεροι που γράφουν , γράφουν γιατί δεν μπορούν να τα πουν ! 

Εγώ έκανα το ένα ( να γράφω ) και πλέον εδώ και 8 χρόνια μου έδωσα προαγωγή και κάνω και τα 2 . . . Πίστευα πως αυτός που (και) τα λέει είναι λιγάκι αφελής τελικά !! Στην απορία αυτή ακόμα δεν έχω πάρει κάποια προαγωγή . Με κάνει καλά και καλύτερο άνθρωπο αν θες .

Οι περισσότεροι που γράφουν στίχους , συνθέτουν , συγγράφουν ... θεωρούν πως όταν πονάς πολύ ή χαίρεσαι πολύ , τότε είναι η καλύτερη στιγμή για να γράψεις ! Τα αισθήματα είναι έντονα , υπάρχει συναισθηματική έξαρση και το χέρι πετάει ρουκέτες στο χαρτί ή στο πληκτρολόγιο !!!

Δεν έχω διβάσει πολλά βιβλία στη ζωή μου . Έχω διβάσει όμως πολύ ποίηση , πολλούς στίχους , έχω ακούσει ατελείωτη μουσική  & έχω διβάσει άπειρα πρόσωπα ! Στις ψυχές με βοηθούν τα σκονάκια .

Έψαχνα να βρώ πότε τελικά είναι η πιο σωστή περίοδος για να γράψει κάποιος ...  Ρώτησα πολλούς που γράφουν . Απάντηση που να μου δίνει απάντηση δεν πήρα .

Την πήρα όμως μέσα από ένα παράδειγμα  :

Όταν πέσεις και  σπάσεις το πόδι σου πονάς . Πόνας πολύ . Υπάρχει δυσκολία σε όλες σου τις κινήσεις  και έχεις αγανακτήσει ... Ο πόνος υπερβάλλει .

Η σωστή περίοδος για να γράψεις είναι όταν αλλάζει ο καιρός και σε πονάει το πόδι σου εκεί που το έσπασες ! Τότε μόνο γράφεις αντικειμενικά !

** αφιερωμένο στο φίλο μου  Γιώργο Τσ.

| cage of liberty |

Είχε καθήσει σε μια άκρη μέσα στο κλουβί ! 

Του άρεσε να κάθεται στην δεξιά πλευρά , δεν καθόταν για πολύ εκεί,πήγαινε στο κέντρο μετά ! Έκανε κάθε μέρα την ίδια διαδικασία μηχανικά 

- από συνήθεια- . 

Όλοι ασχολούνταν όλη τη μέρα μαζί του , το αγαπούσαν και τους αγαπούσε , ίσως τους αγαπούσε πραγματικά . Τους έκανε χαρές , τους έκανε ότι τους ευχαριστούσε , τους αγαπούσε πραγματικά ! Μερικές φορές , ένιωθε τόσο μόνο ... Είχε κάνει να φύγει στο παρελθόν , αλλά τη μία το μετάνιωνε , την άλλη είχε δεμένο το ένα πόδι με μια χαριτωμένη κλωστή στην αριστερή άκρη του κλουβιού ! Το κλουβί ήταν άνετο , όμορφα διακοσμημένο με μουσική να παίζει όλη την ημέρα ! Οι άλλοι το θαύμαζαν και μερικοί το ζήλευαν - αλλά ποτέ δεν έμαθε το γιατί και για τις δύο περιπτώσεις - .

Οι μέρες περνούσαν , γεγονότα πολλά είχαν συμβεί τις τελευταίες 25 ... μέρες ! Όλοι ζούσαν την ημέρα 24 ώρες και αυτό 25 γιατί ζούσε τη μία τη δική του όπως την ήθελε ! Ένα βράδυ της άνοιξης στις  13 η ώρα το βράδυ , η πόρτα του κλουβιού άνοιξε ! Έκανε ρεύμα και υπήρχε κίνδυνος να κλείσει .... και αν έκλεινε θα έκανε θόρυβο .

Το πήρε απόφαση  ! 'Ηταν αυτό που περίμενε  - η δική του ώρα- . Έφυγε .

Έβρεχε τόσο έξω και φυσούσε , που η κλωστή που έιχε στο πόδι τρεμόπαιζε σαν χορδή και όσο ανέβαινε στον ουρανό όλο και πιο ψηλά έμοιαζε σαν τη γραμμή της καρδιάς στον καρδιοράφο . Το βασάνιζε αυτή η κλωστή . Του πονούσε το πόδι & αυτό έκλεγε , αλλά δεν ντρεπόταν γιατί έβρεχε στον ουρανό και αν το έβλεπε κανείς δεν θα καταλάβενε τα δάκρυα  ! Ήταν χιλιάδες μέτρα το μήκος της κλωστής αλλά κάποια στιγμή δεν θα είχε άλλο περιθώριο .... Τα μάτια του μέσα στο σκοτάδι ήταν σαν φακοί , φώτιζαν απο μέσα οι όμορφες στιγμές που είχε ζήσει ! Ένιωθε κουρασμένο απο το ταξίδι και τους καιρούς , δεν μπορούσε να θαυμάσει τον εαυτό του που κατάφερε τόσα πολλά .

Νιώθει κάτι ξαφνικά ... το πόδι ... αίματα ... απο την κλωστή ... η κλωστή ανεβάζει τόσους παλμούς που θα σπάσει ! 'Ενα φως εκθαμβωτικό το τυφλώνει από ψηλά ... δεν μπορεί να πάει και να μπει μέσα στη δέσμη αυτή , η κλωστή δεν φτάνει . Γέλια , φωνές γνώριμες , μουσική & χαρά ακούγονται απο τη δέσμη . Το τραβάει πίσω η κλωστή αλλά αυτό βάζει όση δύναμη έχει για να τη σπάσει και τραβάει προς τα πάνω ( όπως το αμάξι που κόλλησε στη λάσπη) , πονάει τόσο το πόδι που αυτό κλαίει αλλά γελάει από χαρά ... η δέσμη είναι στο ένα μέτρο πλέον !

Φθορά ... όλα τα υλικά μετά από επίπονη χρήση και κακουχίες καταστρέφονται ! Η κλωστή έσπασε . 

Η μουσική είναι πιο δυνατά . Το ίδιο και η χαρά .

- Πού ήσουν , μας έλειψες !

- - Ήταν κακό το συνήθειο που είχες με την κλωστή , δεν είναι δυνατόν να θες να πετάξεις έχοντας αυτό στο πόδι σου .

- - - Υποσχέσου πως θα το πετάξεις αυτό το κλουβί .

- - - - Δεν θα ξαναφύγεις ! Έτσι ?

ΠΟΤΕ ΦΥΣΙΚΑ ....