| snowing |

                                                    SNOWFLAKES ARE KISSES ... FROM HEAVEN

φονιάς .

Αυτός ....


Εκείνος ο εαυτός μου που αγαπάς είναι νεκρός /


Τον σκότωσε /


Συλλάβετέ με /


Είμαι ο φονιάς .


Ν.Α

ώρα να πηγαίνω .

                { Η εργασία μπροστά από έναν υπολογιστή , ειδικά με μουντό καιρό έξω είναι εργασία για τολμηρούς ! }


Σκεφτόμουν τα χιονισμένα βουνά που ανέβηκα , όπου το μυαλό σου είναι καθαρό / η καρδιά σου πλήρης γιατί είσαι εσύ και αυτή / δεν υπάρχει τώρα / δεν υπάρχει πριν / υπάρχει μετά / η περίπτωση ανάβασης στο βουνό είναι διαδικασία χαράς - ανάβαση χωρίς ανταγωνισμό - ζενίθ / η κατάβαση ... η μόνη κατάβαση που δεν σε απασχολεί η πτώση .... Το Βουνό


Σκεφτόμουν τις θάλασσες που έρχονται ... Σκεφτόμουν τι ΕΚΑΝΑ


Σκεφτόμουν εσένα που πλήγωσα , εσένα που ξέχασα , εσένα που περίμενα , εσένα που στενοχώρησα , εσένα που είπα ψέματα , εσένα που εμπιστεύτηκα , εσένα που ίσως ερωτεύτηκα , εσένα που με έχεις σαν παιδί σου , εσένα που είμαι παιδί σου , εσένα που λατρεύω , εσένα που κρίνω , εσένα που θα παντρευτώ ,εσένα που μισώ , εσένα που σου χαρίζω μουσικές ,εσένα που θέλω να πας μπροστά , εσένα που θέλω να πιούμε παρέα ,εσένα που θες να με παντρευτείς ,εσένα που θέλω να καταστραφείς , εσένα που θέλω να κάνω έρωτα μαζί σου , εσένα που δε σε συγχωρώ , εσάς που είστε ΞΕΝΟΙ .


Ήρθε η ώρα να πηγαίνω .


Ν.Α

Βρέχει ....

                                                               Athens now






Βρέχει κι είμαι τα φώτα που κοιτάς
αφηρημένα, πίσω από το τζάμι
βάρος που στο λαιμό φοράς
όταν βουτάς, σε λογισμών ποτάμι

Βρέχει κι είμαι ο περαστικός
που βιαστικά από δίπλα σου περνάει
στον ώμο του να κλαίει ο ουρανός
και αυτός κλειστή ομπρέλα να κρατάει

Βρέχει και πέφτω γύρω σου παντού
μα δεν περνώ από τα ρούχα στην καρδιά σου
γίνομαι σύννεφο σε μια γωνιά ουρανού
να μην κρύβω τον ήλιο απ' τη ματιά σου

Βρέχει, σταγόνα γίνομαι μικρή
που αγγίζει απαλά το πρόσωπό σου
λίγο προτού παγιδευτεί, σε μια ρωγμή,
στην άκρη των χειλιών σου